به نقل از «فارس»

رویکردهای متناقض در حقوق بشر غربی

تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۷۲۹۹۰

خبرگزاری فارس لرستان؛ فریبرز حاتمی کارشناس سیاسی و مسایل بین‌الملل در یادداشتی برای این رسانه نوشت؛ توهین صریح به ساحت کلام الله مجید به بهانه آزادی بیان آزادی از مفاهیم اصلی و اساسی دین مبین اسلام است و حد یقف آن ایجاد محدودیت در ابعاد آن سلب آزادی دیگر انسانها است. 

بیش از یک میلیارد و هشتصد هزار مسلمان در سراسر جهان پراکنده و در لوای حکومت‌های مختلف زندگی می‌کنند که اولین و ابتدائی‌ترین حق آنها احترام به عقاید و باورهای آنها است، اما تنها مادامی که حقوق انسانی آنها در راستای تفکر سیاسی غرب باشد و بتوان آن را وجه مصالحه برای ترویج تفکرات غرب باشد به رسمیت شناخته می‌شود و مورد توجه قرار می‌گیرد و در غیر اینصورت حقی برای انها لحاظ نمی‌گردد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

بعنوان مثال سالهاست که در سراسر دنیا مسلمانان اعم از زن و مرد پیر و جوان مورد تعدی و تعرض واقع می‌شوند. کودک کشی دسته جمعی در غرب به اقدامی متعارف تبدیل شده است و قبه کشتار جمعی شکسته شده است. اما به دلیل آنکه حقوق تضییع شده و خون‌های ریخته شده آنها در تناسب با تفکر سیاسی غرب قرار ندارد مورد حمایت قرار نمی گیرد و جای هرگونه اتفاق و اجماع سیاسی و یا آرا صادره از مجامع بین المللی در دفاع از آنها خالی و سکوت کامل توسط آنها اختیار می‌گردد. 

این رفتار دوگانه اوج تاسف را به دنبال دارد و حتی بر خلاف هویت پوشالی است که در ظاهر برای خود تعریف نموده است. 

قرآن کتاب راهنما و قانون است، پاره کردن آن و یا به آتش کشیدن آن توسط عده‌ای ملعون به سفارش تعدادی از دولت‌های ملعون‌تر به معنی فرار و گریز از تکلیف است که تمدن غرب با پاک کردن صورت مسئله اولویت عینی را با اولویت ذهنی که خودش طراح آن است جابجا نموده است. 

گاهی مشاهده می‌گردد مسئله‌ای فرعی و بی‌اهمیت اجتماعی به وقوع می‌پیوندد اما مستعد برای توجه و غوغا سالاری رسانه‌ای است و می‌توان از آن بهره‌ای به نفع اهداف تفکر غیر انسانی غرب نصیب گردد. در این حالت تمام ترفندها و نیرنگ‌ها را در فضای واقعی و مجازی بکار می‌گیرند و آسمان ریسمان نموده و اصل ماجرا را به حاشیه برده و فرع موضوع را بعد غالب قرارمی دهند، تا عملا موضوع به سمت سوئی سوق پیدا نماید که مطلوبشان است. هزاران زن در دنیا از حقوق اصلی بی‌بهره‌اند لیکن پرداختن به وضعیت‌های کاری و زندگی سخت آنها در خور توجه غرب نیست اما بلافاصله در مسئله‌ای تحت عنوان پوشش در کشور ایران ورود نموده و به دلایل موهوم و خود ساخته عضویت ایران را در کنوانسیون‌های حقوق زن وغیر آن ملغی می‌کنند.

مسئله پوشش ریشه در تاریخ دست کم پنچ هزار ساله تمدن ایران دارد و هیچگاه ایجاد کننده محدودیت برای زنان سربلند ایران نبوده است زنانی که جایگاه آنها با استقرار نظام اسلامی در ایران ارتقا و توسعه یافته است. 

میزان مشارکت زنان در اداره اجتماع در سطح اداری و غیر اداری قابل مقایسه با هیچ دورانی نیست. شرکت زنان در تصمیم سازی در سطوح مختلف جامعه، تثبیت سهم برابر در جامعه برای زنان در مقابل مردان در بهره‌مندی‌های اجتماعی آنها تشکیل خانواده و ایجاد فرصت تبدیل شدن به مادر و ارج نهادن به مقام وی، تضعیف تفکرات و نگاه غرب به مقوله زن و پایین آوردن آن تاحد یک کالای لوکس و مصرفی، حضور زنان در مجامع و آوردگاه‌های بین المللی همه از این دست است. 

ریشه و اصل توجه به انسان به عنوان مرکزیت عالم هستی برگرفته از نص قرآن شریف است. کرامتی که در قرآن برای نوع انسان قطع نظر از رنگ و نژاد در نظر گرفته شده است، عصبانیت غربیان را چند برابر نموده است. جایگاه قرآن جایگاهی رفیع و بلند است و ظلم در حق آن ختم به اضمحلال است و این نکته را می توان در عاقبت هتاکان جستجو نمود

 

قرآن آخرین کلام پروردگار و نسخه بروز رسانی شده رستگاری است خطاب به انسانها تا راه سعادت مندی را به تحقیق باز شناسند.

 هرگونه اقدام موهن توسط هتاکان محکوم و غیرقابل تحمل است و مراتب حقوقی و قانونی آن می‌بایست پیگیری شود و دستگاه دیپلماسی از عهده امورات مربوط به آن به با کمال دقت و بدون صرف وقت بر آید. 

همچنین یادآوری کننده این مهم برای ارتجاع منطقه و کشورهای به ظاهر اسلامی است که حفظ ساحت قرآن شریف و رسول گرانقدر اسلام حضرت محمد (ص) از ضروریات حیات بشر متمدن و فهیم است مخصوصا آنانی که بر خوان نعمت الهی ارتذاق نموده و حیاتشان وابسطه به دین و دیانت و اماکن مقدس دینی واسلامی است که هیچگاه در شان مسلمانان اقدامی از جانب آنها قابل مشاهده نیست و تنها قرآن را حمل می‌نمایند.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: حقوق بشر غربی توهین به مقدسات

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۷۲۹۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تصاویر دیده نشده از محمدرضا شجریان

آفتاب‌‌نیوز :

محمدرضا شجریان، خواننده محبوب و استاد آواز موسیقی اصیل ایران در سال ۱۳۱۹ در شهر مشهد در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. پدرش قاری قرآن بود و صوت قرآن را از ۸ سالگی به محمدرضا که صدای خوشی داشت نیز آموخت.

شجریان با اولین معلم موسیقی خود در سال ۱۳۳۶ زمانی آشنا شد که برای تحصیل به دانشسرای مقدماتی مشهد وارد شد. وی دو سال بعد علاوه بر تلاوت قرآن، برای رادیو خراسان آواز‌های بدون موسیقی را نیز اجرا کرد.

شجریان که پس از دریافت دیپلم از دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش درآمده بود از سال ۴۶ پس از چند سال تدریس در دبستان‌های مشهد به تهران منتقل شد. وی در تهران نزد اسماعیل مهرتاش درس آواز آموخت و همزمان خوشنویسی و نوازندگی سنتور را نیز پی گرفت.

اولین اجرا و ضبط صدای شجریان در پاییز سال ۴۶ در غالب برنامه «برگ سبز شماره ۲۱۶» از رادیو ایران پخش شد. اما او به دلیل اینکه پدرش می‌خواست نام «شجریان‌ها» با قرائت قرآن شناخته شود، در برنامه‌های رادیویی خود را با نام «سیاوش بیدکانی» معرفی کرد. تا اینکه در سال ۱۳۵۰ پدرش به خوانندگی آواز توسط وی رضایت داد و شجریان با نام خود در رادیو و تلویزیون حاضر شد. او در سال ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و آموزش سنتور و ردیف آوازی «صبا» را نزد وی آغاز کرد.

شجریان همزمان با هوشنگ ابتهاج، شاعر پرآوازه متخلص به «سایه» آشنا شده و به واسطه وی همکاری با برنامه «گلها» در رادیو را آغاز کرد. محمدرضا شجریان در این مدت در رادیو با بزرگان موسیقی نظیر احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و فرامرز پایور قطعات بسیاری را اجرا کرد.

شجریان آموزش سبک آوازی «طاهرزاده» را از سال ۱۳۵۱ نزد «نور علی خان برومند» آغاز کرد و در سال ۱۳۵۲ نیز با عبدالله دوامی آشنا شد و ردیف آوازی وی را آموخت. او در همان سال در کنار هنرمندان بی نظیر موسیقی سنتی ایران نظیر محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و ناصر فرهنگ‌فر به عضویت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به سرپرستی داریوش صفوت پیوست.

سال ۱۳۵۴ شجریان به همراه محمرضا لطفی و ناصر فرهنگ‌فر در «جشن هنر شیراز» کنسرت «راست پنجگاه» را اجرا کردند. محمدرضا شجریان که پیش از انقلاب سال ۵۷ رادیو ملی را مانند بسیاری دیگر از هم دوره‌های خود ترک کرد. وی به همراه محمدرضا لطفی و حمایت هوشنگ ابتهاج که او هم پس از رویداد تلخ میدان ژاله از کار در رادیو دست کشیده بود، کانون «چاووش» را بنیان گذاشت.

شجریان با کانون چاووش که اکثر اعضای آن از گروه شیدا و عارف بودند آثار بسیاری را خواند که تعداد زیادی از آن‌ها محتوای انقلابی و ملی داشتند. «شب نورد» یا (برادر نوجوونه) از چاووش ۲ و «سپیده یا ایران‌ای سرای امید» و «ایرانی به سر کن خواب مستی» از چاووش۶، «همراه شو عزیز» و «ایران خورشیدی تابان دارد» از چاووش، از جمله این آثار هستند.

منبع: خبرگزاری ایلنا